เล่าเรื่องชาวโรงงาน: ตอน : เด้งเข้ากรุ ?

เด้งเข้ากรุ ? เมื่อผมถูกถีบมาอยู่ในตำแหน่งที่ไม่สามารถทำผลงานได้       การทำงานสมัยนี้ทุกคนจะต้องปรับตัวให้ทันกับการเปลี่ยนแปลงให้ได้ครับ เพราะทุกชีวิตหรือสิ่งมีชีวิตทุกสปีชีร์ ในโลกจะต้องเป็นไปตามแนวคิดของ ชาร์ลส์ ดาร์วิน ได้เสนอ แนวคิด ไว้ว่า “  สิ่งมีชีวิตที่จะสามารถดำรงอยู่ได้และสามารถที่จะถ่ายทอดลักษณะที่เหมาะสมได้คือสิ่งมีชีวิตที่มีความสามารถในการปรับตัวเข้ากับสภาพแว้ดล้อมได้ดีกว่าพวกอี่นๆ“        เพราะฉะนั้นถ้าแนวคิดนี้ถูกต้อง คนที่สามารถปรับตัวเข้ากับสังคมที่อยู่ได้ดีจะมีโอกาสเจริญก้าวหน้ามากกว่าคนที่ปรับตัวเข้ากับสังคมที่อยู่ได้ยาก        ครับแต่ชีวิตจริงมันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นครับ มันไม่ได้เป็นไปตามหลักของธรรมชาติครับ เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะมันมีอารมณ์ของคนไปเกี่ยวข้องอย่างไรล่ะ อารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง   นั่นเองครับ         คนที่รักก็ส่งเสริมไม่ลืมหูลืมตา คนที่เกลียดโกรธ โกร ธา ก็เหยียบย่ำ ให้จมดิน  hahaha โวหารนิดนึงครับ         พวกเราเคยเจอไหม ? แล้วถ้าเราถูกกระทำแบบนี้  แล้วเราจะอยู่ร่วมกันในสังคมกับหัวหน้างานแบบนี้อย่างไร  “… รู้ไว้ ไม่เสียหายครับ “      สิ่งที่เราต้องฟังเมื่อถูก  เด้งเข้ากรุ 1. อยากให้เข้าใจว่างานทุกอย่างทุกตำแหน่งหน้าที่สามารถที่จะทำผลงานออกมาได้หมด เราต้องรีบหา อย่าเสียเวลาคิดน้อนเนื้อต่ำใจ 2. ให้ความสำคัญให้เวลากับงานใหม่เพิ่มขึ้นเพราะเราต้องเรียนรู้ให้เร็วจะทำให้เราปรับตัวง่าย 3. โดยปรกติตำแหน่งที่ไม่สำคัญเราจะมีสิ่งหนึ่งที่มากกว่าตำแหน่งที่สำคัญ  มันคือเวลา เราต้องใช้เวลาที่ได้เพิ่มขึ้นทำประโยชน์กับเราให้ได้มากที่สุด 4. เราอย่าไปคิดว่าตำแหน่งไหนสำคัญหรือไม่สำคัญ ให้คิดใหม่ว่าตำแหน่วที่เราอยู่นั้นทุกที่ล้วนสำคัญ ความเห็น 1. ให้เข้าใจว่าทุกตำแหน่งมันต้องมีเป้าหมายของมัน ต้องหาให้เจอและนำเสนอให้ได้ ผลงานไม่ได้ขึ้นกับตำแหน่งแต่ขึ้นกับเรา 2.อย่ากดดันตัวเองไม่อย่างนั้นเราก็เข้าไปอยู่ในเกมส์ของเขา ยิ้นรับมันและรีบหาข้อดีของตำแหน่งใหม่ซ่ะ 3. มองพลังบวกในตัวเอง เพราะฟ้าหลังฝนสดใสเสมอ