เกาะขา พาเจริญ
โดยมีพวกเราอยู่ที่ฐานล่างของสามเหลี่ยมนี้ ดังนั้นเมื่อตำแหน่งที่น้อยลงทุกๆคนก็อยากได้ ทุกๆคนก็จะหาวิธีการที่จะผลักดันตัวเอวให้ขึ้นไปสู่จุดสูงขึ้น วีธีการทุกอย่างมีจุดปประสงค์แรกสุดก็คือเพื่อให้เข้าตาผู้มีอำนาจ เพราะว่าการจะขึ้นที่สูงได้ เราไม่ได้เป็นคนเลือก แต่กลับกลายเป็นผู้ถูกเลือกแทน ถามว่าทำไมเขาต้องเลือกเรา ? เรามีอะไรที่แตกต่าง ? และจะทำอย่างไรให้แตกต่าง ? ครับ ชีวิตจริงยิ่งกว่าละครน้ำเน่าหลังข่าวครับ เล่าเพื่อให้รู้ทันน่ะครับ ส่วนรู้ทัน แล้วจะทำอะไร อย่างไรต่อ ก็เป็นเรื่องส่วนบุคคลครับ “ เกาะขาพาเจริญ… รู้ไว้ ไม่เสียหายครับ “
เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนผู้เขียนกับเพื่อนร่วมงานของเขาคนหนึ่ง
เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนผม กับ เพื่อนร่วมงานเขาคนนี้ เข้างานมาพร้อมกัน
และเพื่อนร่วมงานเขาเป็นคนประเภทที่ว่าจะเข้าหาหัวหน้างานในทุกรูปแบบ
ทั้งเวลางานและนอกเวลางาน ในงานเช่นจะไปจับกลุ่มนินทาว่าร้ายคนอื่นๆไปหมด หรือจะไปเป็นแนวร่วมให้หัวหน้าคนนี้ตลอดไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ตัวเองถูกหรืผิดก็ตาม นอกงานเช่นหาของไปฝากบ้าง รับทำธุระให้ในเรื่องต่างจนหัวหน้าพอใจ และความซวยก็ตกมาถึงเพื่อนผมเพราะถูกหัวหน้างานเอาไปเปรียบเทียบเสมอๆ หลังๆมาถ้าเพื่อนผมหรือลูกน้องของเพื่อนผมทำงานผิด แม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็จะถูกหัวหน้าคนนี้ดุด่าว่ากล่าวอย่างรุนแรง ขณะเดียวกัน ถ้าเป็นอีกฝ่ายพลาดบ้างก็จะมีเสียวบ่นปนยิ้มเพียงเล็กน้อย แต่วันหนึ่งมีเหตุให้หัวหน้าคนนี้ต้องถูกเชิญให้ออกในเวลาต่อมา ด้วยเรื่องจริยธรรมเรื่องหนึ่ง เพื่อนร่วมงานเขาคนนี้กลับหนังหันแบบ 180 องศามาคุยกับเพื่อนผมแล้วนินทาว่าร้ายหัวหน้าคนดังกล่าวทันที โดยที่หัวหน้าคนนั้นไม่รู้เรื่องเลย และพอมีหัวหน้าคนใหม่เข้ามาแทนก็เข้าอีหรอบเดิมอีกเหมือนเดิม แต่บทสรุปเป็นอย่างไร ปัจจุบันนี้เพื่อนร่วมงานคนนี้เป็นระดับผู้จัดการไปแล้วครับส่วนเพื่อนผม เป็นแค่วิศวกรอาวุโส ครับ
ความเห็นส่วนตัว
1.ในชีวิตจริง คนบางจำพวก กำลังหาความแตกต่างให้ตนเอง
และวิธีนี้ก็เป็นวิธีที่ได้ผลดีมากวิธีหนี่งเลยทีเดียวถึงแม้จะไม่ถูกต้องตามหลักจริยธรรม
|
0 ความคิดเห็น